W
piątek 31 stycznia 2025 r. o godzinie 17:00 otwieramy wystawę
"Powrót" Dawida Wawrzyniaka gdzie sztuka łączy się z literaturą a
wszystko wynika z archeologicznych inspiracji!!!
Dawid
Wawrzyniak tak opowiada o tworzonej wystawie:
Pod
tytułem „Powrót” kryje się pewien eksperyment, który podjąłem ponad dwa lata
temu. Łączę w nim wiele elementów takich jak: narracja literacka, powieść
audio, rysunek, grafika, ceramika, rzeźba i plenerowa forma przestrzenna.
Źródłem inspiracji dla projektu stały się zachowane relikty przeszłości, te
najokazalsze z rozpoznanych, związane z kulturą pierwszych rolników na
Kujawach, sięgające w przeszłość ponad pięć tysięcy lat. To głównie olbrzymie
nasypy ziemne, a niegdyś konstrukcje kamienno-ziemno-drewniane zwane megalitami
oraz wszechobecna, znajdowana w odkrywkach, ceramika o specyficznym fasonie, od
której nazwę wzięła cała formacja, tzw. kultura pucharów lejkowatych. „Powrót”
- to przede wszystkim tekst prozatorski powołujący w swojej narracji wykreowaną
osadę Stellem, leżącą gdzieś między dzisiejszym Strzelnem a lasami miradzkimi,
która mogłaby istnieć u schyłku neolitu. Tekst został przeze mnie wzbogacony o
realizację dźwiękową w formie audio, a także serię rysunków i grafik o
zróżnicowanej stylistyce, budujących nastrój tej opowieści. W ramach projektu
„Powrót” realizuję równolegle cykl ceramicznych form rzeźbiarskich, które
przeznaczam do zaistnienia w kontekście przestrzennym ogromnego zespołu megalitycznego
w lesie miradzkim. W swoim zamyśle rzeźbiarskim łączę obłą formę kamienia
narzutowego, tak pospolitego w krajobrazie Kujaw, z ceramiką powstałą w
świadomym, fizykochemicznym procesie przekształcania miękkiej ziemi w trwały
kształt. Oba te elementy są ściśle związane z kulturą pierwszych rolników i oba
niezwykle dla nich reprezentatywne. Prezentowana na niniejszej wystawie forma
rzeźbiarska ma charakter projektowy, szkicowy, w której poszukuję optymalnego
rozwiązania plastycznego dla pełnoskalowej realizacji plenerowej sytuowanej w
przestrzeni lasu. Kształt kamienia jest z krajobrazem organicznie związany.
Zespół megalitów, już nie. To intencjonalny układ kompozycyjny o
charakterystycznym napięciu między bryłami. Praca projektowa plastycznej części
„Powrotu” polega na balansowaniu między formą organiczną, surową, prymarną a
kreacją, otwarciem narracji, sugestywnością. Opracowując powierzchnię brył
wykorzystuję zróżnicowane techniki, co w efekcie daje obraz mglistego
palimpsestu o miejscu, historii i kreacji.