- Czym jest projekt Słomką w Kulturę
Projekt zainicjowany przez Muzeum im. Jana Kasprowicza w Inowrocławiu i dofinansowany przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego we współpracy z Powiatem Inowrocławskim będzie realizowany w murach muzeum z udziałem twórców: Pani Wandy Okupskiej, Pani Aleksandry Zawackiej i Pana Krzysztofa Zawackiego. Spotkania będą polegały na przeprowadzeniu zajęć warsztatowych, prowadzonych przez artystów ludowych, reprezentujących różne dziedziny rzemiosła. Słomkarstwo, bibułkarstwo, rzeźba ludowa są to tradycyjne dla Kujaw dziedziny sztuki ludowej. Obecnie można uznać je za ginące z powodu zanikania znaczenia czeladnictwa dla kontynuowania tradycji ludowego rzemiosła. Mistrzowie tradycyjnych technik ludowych najczęściej nie mają możliwości przekazania swojej wiedzy następnym pokoleniom. Dlatego Muzeum podejmuje misję pośredniczenia w rozpowszechnianiu dawnych technik sztuki ludowej.
- Nasze dziedzictwo
Nie ma chyba domu na Kujawach, w którym nie byłoby choć jednego elementu tradycyjnego dla naszego regionu: plecionego koszyczka na chleb, kwiatów z bibuły czy słomianych ozdób choinkowych. Kiedyś te przedmioty stanowiły nie tylko ozdobę domu, ale miały też znaczenie sakralne. Dzisiaj, kiedy przenosimy tradycję, której kolebką jest wieś - do miasta, traktujemy rzemiosło jako łącznik z naszą przeszłością. Daje to impuls dla rozwoju tradycyjnych metod twórczych na nowym podłożu. W przestrzeni miejskiej to muzeum staje się pośrednikiem w przekazywaniu wiedzy od mistrza do ucznia. Otwarta pracownia, która będzie działała w ramach projektu w murach muzeum to wyjście naprzeciw potrzebom środowisk twórczych. Materiały, które powstaną podczas realizacji projektu: filmy instruktażowe, zdjęcia zrobione w trakcie procesu twórczego będą łącznikami pomiędzy tradycją rzemiosła ludowego a jego współczesnymi odbiorcami.
- Cele projektu
Projekt Słomką w Kulturę ma przyczynić się do rozpowszechniania wiedzy o tradycyjnych regionalnych technikach rzemieślniczych. Pośredniczenie instytucji muzeum w przekazywaniu wiedzy o dawnym rzemiośle ma na celu uświadamianie społeczeństwa o ważności jego obecności w kulturze. Projekt ma mieć wpływ na sposób przekazywania tradycji przyszłym pokoleniom. Poniżej przedstawiamy szczegółowe cele inicjatywy.
- Rozpowszechnienie wiedzy o ludowych technikach rzemieślniczych, przekazywanych bezpośrednio przez twórców ma wyjątkowe znaczenie merytoryczne. Pozwala ono tak na kontynuowanie metodologii twórczej, jak na zaznajomienie uczestników projektu z szeroko pojmowaną tradycją ludową.
- Promocja dziedzictwa kulturowego. Projekt zainicjuje kształtowanie społeczności wokół wspomnianych metod rzemieślniczych, która będzie nie tylko praktykować owe tradycyjne techniki, ale też dzielić się nimi. Dlatego inicjatywa zakłada powstanie małych grup odbiorców, którzy będą zainteresowani nie tylko zdobyciem wiedzy, ale też zobowiążą się do przekazywania jej dalej.
- Uświadomienie ważności wygospodarowania miejsca dla tradycji w nowoczesnym społeczeństwie. Projekt sięga do korzeni tradycji, przypomina i pozwala docenić ludowe rzemiosło i rękodzieło. W obliczu ograniczonych możliwości dotarcia do wiedzy o lokalnej tradycji rzemieślniczej, muzeum jako instytucja kultury pozwala na stworzenie przestrzeni dedykowanej zdobywaniu jej.
- Społeczna wartość projektu
Przede wszystkim projekt ma służyć zwróceniu uwagi na docenianie wartości ludzkich umiejętności, zwłaszcza takich jak tradycyjne rzemiosła, które są głęboko zakorzenione w kulturze. Nasze kulturowe dziedzictwo jest ważne, zwłaszcza obecnie, w obliczu zanikania mechanizmów przekazywania tradycyjnych rzemiosł. Dlatego pośrednikiem w transmisji wiedzy może zostać instytucja muzeum. Ważnym społecznym aspektem projektu jest zainicjowanie międzypokoleniowego dialogu. Program zakłada podział na grupy wiekowe oraz współpracę członków grup w przestrzeni Otwartej Pracowni. Wartość projektu polega więc też na uświadomieniu wagi rzemiosła w rozwoju kultury materialnej. Tradycja jest ciągła, dlatego warto szerzyć wiadomości o niej, dopasowując do obecnych czasów tylko formę jej przekazu. W ten sposób zachęci się nowoczesność do wygospodarowania miejsca tradycji rzemieślniczej, jako ponadczasowemu podłożu naszej kultury materialnej.
